Diligam te, Dómine, fortitúdo mea. *
 Dómine, firmaméntum meum et refúgium meum
  et liberátor meus ;
Deus meus, adiútor meus, et sperábo in eum ; *
 protéctor meus et cornu salútis meæ et suscéptor meus.
Laudábilem invocábo Dóminum, *
 et ab inimícis meis salvus ero.

Circumdedérunt me fluctus mortis, *
 et torréntes Bélial conturbavérunt me ;
funes inférni circumdedérunt me, *
 præoccupavérunt me láquei mortis.
In tribulatióne mea invocávi Dóminum, *
 et ad Deum meum clamávi ;
exaudívit de templo suo vocem meam, *
 et clamor meus in conspéctu eius
  introívit in aures eius.

Commóta est et contrémuit terra ; †
 fundaménta móntium concússa sunt et commóta sunt, *
 quóniam irátus est.
Ascéndit fumus de náribus eius, †
 et ignis de ore eius dévorans ; *
 carbónes succénsi processérunt ab eo.
Inclinávit cælos et descéndit, *
 et calígo sub pédibus eius.

Et ascéndit super cherub et volávit, *
 ferebátur super pennas ventórum.
Et pósuit ténebras latíbulum suum, †
 in circúitu eius tabernáculum eius, *
tenebrósa aqua, nubes áeris.
Præ fulgóre in conspéctu eius nubes transiérunt, *
 grando et carbónes ignis.

Et intónuit de cælo Dóminus, †
 et Altíssimus dedit vocem suam : *
 grando et carbónes ignis.
Et misit sagíttas suas et dissipávit eos,
 fúlgura iecit et conturbávit eos.
Et apparuérunt fontes aquárum, *
 et reveláta sunt fundaménta orbis terrárum
ab increpatióne tua, Dómine, *
 ab inspiratióne spíritus iræ tuæ.

Misit de summo et accépit me *
 et assúmpsit me de aquis multis ;
erípuit me de inimícis meis fortíssimis †
 et ab his, qui odérunt me, *
 quóniam confortáti sunt super me.
Oppugnavérunt me in die afflictiónis meæ, *
 et factus est Dóminus fulciméntum meum ;
et edúxit me in latitúdinem, *
 salvum me fecit, quóniam vóluit me.

Et retríbuet mihi Dóminus secúndum iustítiam meam *
 et secúndum puritátem mánuum meárum reddet mihi,
quia custodívi vias Dómini, *
 nec ímpie recéssi a Deo meo.
Quóniam ómnia iudícia eius in conspéctu meo, *
 et iustítias eius non réppuli a me ;
et fui immaculátus cum eo *
 et observávi me ab iniquitáte.
Et retríbuit mihi Dóminus secúndum iustítiam meam *
 et secúndum puritátem mánuum meárum
  in conspéctu oculórum eius.

Cum sancto sanctus eris *
 et cum viro innocénte ínnocens eris
et cum elécto eléctus eris *
 et cum pervérso cállidus eris.
Quóniam tu pópulum húmilem salvum fácies *
 et óculos superbórum humiliábis.
Quoniam tu accéndis lucérnam meam, Dómine ; *
 Deus meus illúminat ténebras meas.
Quóniam in te aggrédiar hóstium turmas *
 et in Deo meo transíliam murum.

Deus, impollúta via eius, †
 elóquia Dómini igne examináta ; *
 protéctor est ómnium sperántium in se.
Quóniam quis Deus præter Dóminum ? *
 Aut quæ munítio præter Deum nostrum ?
Deus, qui præcínxit me virtúte *
 et pósuit immaculátam viam meam ;
qui perfécit pedes meos tamquam cervórum *
 et super excélsa státuit me ;
qui docet manus meas ad prœlium, *
 et tendunt arcum ǽreum bráchia mea.

Et dedísti mihi scutum salútis tuæ, †
 et déxtera tua suscépit me, *
 et exaudítio tua magnificávit me.
Dilatásti gressus meos subtus me, *
 et non sunt infirmáta vestígia mea.
Persequébar inimícos meos et comprehendébam illos *
 et non convertébar, donec defícerent.
Confringébam illos, nec póterant stare, *
 cadébant subtus pedes meos.
Et præcinxísti me virtúte ad bellum *
 et supplantásti insurgéntes in me subtus me.

Et inimícos meos dedísti mihi dorsum *
 et odiéntes me disperdidísti.
Clamavérunt, nec erat qui salvos fáceret, *
 ad Dóminum, nec exaudívit eos.
Et commínui eos ut púlverem ante fáciem venti, *
 ut lutum plateárum contrívi eos.
Eripuísti me de contradictiónibus pópuli, *
 constituísti me in caput géntium.
Pópulus, quem non cognóvi, servívit mihi, *
 in audítu auris obœdívit mihi.
Fílii aliéni blandíti sunt mihi, †
 fílii aliéni inveteráti sunt, *
 contremuérunt in ábditis suis.

Vivit Dóminus, et benedíctus Adiútor meus, *
 et exaltétur Deus salútis meæ.
Deus, qui das vindíctas mihi †
 et subdis pópulos sub me, *
 liberátor meus de inimícis meis iracúndis ;
et ab insurgéntibus in me exáltas me, *
 a viro iníquo éripis me.

Proptérea confitébor tibi in natiónibus, Dómine, *
 et nómini tuo psalmum dicam,
magníficans salútes regis sui †
 et fáciens misericórdiam christo suo, *
 David et sémini eius usque in sǽculum.