1
Quare fremuérunt gentes, *
et pópuli meditáti sunt inánia ?
2
Astitérunt reges terræ, †
et príncipes convenérunt in unum *
advérsus Dóminum et advérsus christum eius :
3
« Dirumpámus víncula eórum *
et proiciámus a nobis iugum ipsórum ! »
4
Qui hábitat in caelis, irridébit eos, *
Dóminus subsannábit eos.
5
Tunc loquétur ad eos in ira sua *
et in furóre suo conturbábit eos :
6
« Ego autem constítui regem meum *
super Sion, montem sanctum meum ! »
7
Praedicábo decrétum eius.
Dóminus dixit ad me :« Fílius meus es tu ; *
ego hódie génui te.
8
Póstula a me,
et dabo tibi gentes hereditátem tuam *
et possessiónem tuam términos terræ.
9
Reges eos in virga férrea *
et tamquam vas fíguli confrínges eos. »
10
Et nunc, reges, intellégite ; *
erudímini, qui iudicátis terram.
11
Servíte Dómino in timóre *
et exsultáte ei cum tremóre.
12
Apprehéndite disciplínam, †
ne quando irascátur, et pereátis de via, *
cum exárserit in brevi ira eius.
Beáti omnes, *
qui confídunt in eo.
Iuxta novæ vulgatæ editionis textum.
Copyright © 1999 Libreria Editrice Vaticana.