1
Ut quid, Dómine, stas a longe, *
abscóndis te in opportunitátibus, in tribulatióne ?
2
Dum supérbit, ímpius inséquitur páuperem ; *
comprehendántur in consíliis, quæ cógitant.
3
Quóniam gloriátur peccátor
in desidériis ánimæ suæ, *
et avárus sibi benedícit.
4
Spernit Dóminum peccátor in arrogántia sua : *
« Non requíret ; non est Deus ».
5
Hæ sunt omnes cogitatiónes eius ; *
prosperántur viæ illíus in omni témpore.
Excélsa nimis iudícia tua a fácie eius ; *
omnes inimícos suos aspernátur.
6
Dixit enim in corde suo : « Non movébor ; *
in generatiónem et generatiónem ero sine malo ».
7
Cuius maledictióne os plenum est
et frauduléntia et dolo, *
sub lingua eius labor et nequítia.
8
Sedet in insídiis ad vicos, *
in occúltis intérficit innocéntem.
9
Oculi eius in páuperem respíciunt ; *
insidiátur in abscóndito quasi leo in spelúnca sua.
Insidiátur, ut rápiat páuperem ; *
rapit páuperem, dum áttrahit in láqueum suum.
10
Irruit et inclínat se, et míseri cadunt *
in fortitúdine brachiórum eius.
11
Dixit enim in corde suo : « Oblítus est Deus ; *
avértit fáciem suam, non vidébit in finem ».
12
Exsúrge, Dómine Deus, exálta manum tuam, *
ne obliviscáris páuperum.
13
Propter quid spernit ímpius Deum ? *
Dixit enim in corde suo : « Non requíres ».
14
Vidísti : †
tu labórem et dolórem consíderas, *
ut tradas eos in manus tuas.
Tibi derelíctus est pauper, *
órphano tu factus es adiútor.
15
Cóntere bráchium peccatóris et malígni ; *
quæres peccátum illíus et non invénies.
16
Dóminus rex in æternum et in sǽculum sǽculi : *
periérunt gentes de terra illíus.
17
Desidérium páuperum exaudísti, Dómine ; *
confirmábis cor eórum, inténdes aurem tuam
18
iudicáre pupíllo et húmili, *
ut non appónat ultra indúcere timórem homo
de terra.
Iuxta novæ vulgatæ editionis textum.
Copyright © 1999 Libreria Editrice Vaticana.